Berichten

How lucky am I, to have something that makes saying goodbye so hard -Winnie the Pooh-

Even knipperen en die zes weken zijn al weer voorbij! Terug op Nederlandse bodem! Nu kan ik heel cheasy ieder cliche uit de kast halen, maar een cliche is niet voor niets een cliche. Time really flies when having fun! En zo dus ook onze zes weken.

De eerste twee weken voelden we niet veel haast, want ja; we hebben zes weken. Na vijf weken dachten we; huh nu al?? Nu is het niet zo dat we niks gedaan hebben. We hebben juist echt heel veel gedaan! Maar ik had nog zo graag veel meer willen doen.

Nu hebben jullie via Instagram kunnen volgen wat we zo’n beetje allemaal gedaan hebben. Maar de brandende vraag die ik nu de laatste week heel veel in mijn inbox heb zien verschijnen is; en nu dan? Wat gaan jullie nu doen en wanneer vertrekken jullie weer?

Vertrekken? Het liefst zo snel mogelijk! Ik maak geen grapje! En dat is niet omdat ik het hier zo slecht of vervelend vind! Nee hoor! Maar het is dat het daar gewoon zo goed voelt! Het weggaan vorige week was dan ook best een beetje pijnlijk!

Maar hoe en wat gaan we nu doen dan?

Han gaat natuurlijk gewoon verder met zijn werk als consultant. Ik ben hier al weer druk bezig met het derde recepten magazine, die ik hopelijk eind september kan uitbrengen. Verder ga ik nu de Food Travels verder vorm geven en hier steeds meer info over naar buiten brengen, zodat jullie straks ook gewoon kunnen reserveren!! Jeuj!!

Verder zijn we nu dus aan het uitzoeken hoe we vrijstelling kunnen krijgen van de schoolplicht. Het idee is om echt te gaan voor een combi van worldschooling/unschooling/homeschooling. We zijn ons hierin echt aan het verdiepen, veel info opzoeken, veel lezen en veel voelen. We gaan het dan ook gewoon echt op onze manier en op onze voorwaarden doen. Zodra we die vrijstelling hebben of een andere oplossing hebben doorgevoerd (want ook die kans is aanwezig), zijn we locatie onafhankelijk!

Hoe en wat we precies gaan doen als we locatie onafhankelijk zijn, zijn we nu aan het vormgeven. We spelen met het idee om eind oktober weer op pad te gaan, maar gezien dit afhankelijk is van heel veel factoren waar we niet altijd grip op hebben, kunnen we dit nog niet met zekerheid zeggen. We hebben al wel meerdere eerste stapjes gezet, waar ik jullie heel graag meer over wil vertellen, maar ik wil het ook niet ‘jinxen’ haha, dus voor nu laat ik hier nog even bij!

Nu zijn we wel opzoek naar een klein huisje buiten de stad (in Nederland) om te kunnen verblijven, omdat we deze week wel meteen aangevoeld hebben dat we heel erg graag de stad uit willen. Mocht je dus iets weten…….. alle tips zijn meer dan welkom!! (Update; ondertussen hebben we een heel fijn plekje gevonden waar we een aantal weken kunnen blijven! Dank jullie wel voor het meedenken!!)

Een andere vraag die vaak gesteld is de afgelopen weken is hoe het zit met de Puur Deliz maaltijden, catering en hapjes.

Hier ben ik helaas wel echt definitief mee gestopt! De deur staat nog wel op een heel klein kiertje hoor. Mocht er echt een hele leuke opdracht op mijn pad komen, dan ga ik wel kijken hoe dit vorm te geven. De focus ligt nu verder echt op de organisatie van de Food Travels en op het uitbrengen van het derde Puur Deliz recepten magazine ; ‘Dolcissimo’!

Voor heerlijke Puur Deliz gerechten kunnen jullie het eerste en tweede recepten magazine nog steeds bestellen. Klik hier om meteen naar de bestelpagina te gaan!

Wil je verder geen blogjes en nieuwtjes missen over het nieuwe recepten magazine en de Food Travels schrijf je dan in voor de nieuwsbrief!

Wens jullie nog een hele fijne zondagavond en tot snel!

Liefs,

Silvia

 

Puur Deliz recept spaghetti alle vongole

Spaghetti alle Vongole

Als we op Sardinië zijn dan maken we sowieso minimaal één keer Spaghetti alle Vongole. Ik ben er zelf echt gek op. Waarom? Het is voor mij echt zo’n pure smaak wat niet veel nodig heeft. Met maar een aantal ingrediënten (en ons secret ingrediënt) zet je weer een top gerecht op tafel.

Via Instagram lieten jullie weten dat jullie wel heel graag met dit recept aan de slag zouden willen. Dus ik deel hier met jullie ons recept voor de Spaghetti alla Vongole!

Wat heb je nodig? (voor 4 a 5 personen)

* 400 gram spaghetti
* 1 kg verse vongole
* scheut olijfolie
* 1 teentje knoflook (fijn gesneden)
* klein handje platte peterselie
* 2 hele rijpe en goede tomaten (in blokjes gesneden)
* scheut vernaccia (droge witte sherry of droge witte wijn)
* Secret ingrediënt: schelp water van de vongole

Je begint met het wassen en controleren van de vongole in een ruime bak water. De vongole die open en dicht gaan leven nog en zijn dus goed. De vongole die al half open zijn en niet meer dicht gaan, zijn al dood en niet goed om te eten. Hier kun je echt heel ziek van worden, deze gooi je dus weg.

Als je alle vongole schoongemaakt en gecheckt hebt, verwarm je een pan op matig vuur en leg je hier je vongole in (zonder toevoegingen). Één voor één zullen de vongole nu opengaan en hun water loslaten. Laat je vuur op matig staan, zodat dit water niet verdampt. Dit is namelijk je secret ingrediënt. Net zoals bij Oesters, heeft dit schelp water echt mega veel smaak. Op het moment dat de schelp opengaat en het vocht loslaat, haal je deze uit de pan en zet je apart. Laat ze niet te lang in de pan, want dan gaar je ze te lang (ze moeten straks ook nog verder garen) en worden ze taai.

Als alle vongole open zijn gegaan giet je het vocht uit de pan in een schaaltje en zet je apart. Als er een schelp niet open is gegaan, dan kun je deze beter weggooien, omdat deze waarschijnlijk ook al dood was.

Zet in de tussentijd een grote pan met water op het vuur om je spaghetti gaar te koken.

Ongeveer twee derde van de vongole haal je dan uit de schelp. De rest laat je wel in de schelp, om zo je bord of schaal spaghetti ook mooi op te kunnen maken.

In die zelfde pan verwarm je dan een scheut olijfolie en fruit je heel lichtje de knoflook aan (niet te bruin laten worden of aanbranden want dan wordt de knoflook bitter). Voeg dan de vongole met en zonder schelp toe en op hoog vuur voeg je dan een scheut vernaccia (sherry/witte wijn) toe. Als één na laatste stap voeg je de in blokjes gesneden tomaten toe en de helft van de peterselie. Je laatste stap is het toevoegen van het schelp water. Doe dit heel voorzichtig, want op de bodem zal ook wat zand zitten en dit is niet lekker. Het laatste bodempje water gebruik je dus ook niet. Laat dit alles op laag vuur rustig op smaak komen. Op dit moment proef je het even om te zien of het zout nodig heeft.

Als het goed is, kookt nu ook je (gezouten) water en kun je de spaghetti gaar koken Laat de spaghetti goed al dente, zodat het ook nog iets kan nagaren bij de vongole op het vuur. Bewaar ook een glas koolwater van de laatste minuut koken.

Als je spaghetti klaar is, giet je deze af en voeg je het toe aan de vongole, roer op matig vuur goed door en voeg nog een beetje van het kookwater toe en de rest van de peterselie.

En zo zet je weer easy peasy een heerlijk bordje spaghetti op tafel!

Liefs,
Silvia

 

Wil je met meer Puur Deliz recepten aan de slag? Bekijk dan de twee Puur Deliz recepten magazines hier.

 

Puur Deliz recept spaghetti alle vongole

 

Puur deliz recept pesto alla genovese

Die potjes vol met zout, suiker en conserveringsmiddelen zijn echt niet nodig! De lekkerste Pesto alla Genovese maak je zelf!

In een vorige blog schreef ik over de Cucina Povera. Uit deze toch niet meer zo arme keuken, kent ook de Pesto alla Genovese haar oorsprong. Met weinig, maar verse en pure ingrediënten de meest smaakvolle en rijke gerechten op tafel zetten.

De Pesto alla Genovese, vindt haar oorsprong zoals de naam al verklapt in Genua. De eerste recepten gaan terug naar de jaren 800 n.c. en in al die honderden jaren is het recept niet veel veranderd. Vooral in tijden van schaarste, kon men voor deze heerlijke pasta vrij makkelijk aan de ingrediënten komen. Deze werden in de natuur gevonden en de lang gerijpte Parmigiano en/of Pecorino kaas, wat nu meer gezien wordt als een luxe-ingrediënt, was vaak ook op voorraad. Deze kazen van koemelk (parmigiano) en schapenmelk (pecorino) zijn lang gerijpt en dienden vroeger puur om kazen lang houdbaar te maken en met een minimale hoeveelheid erg veel smaak toe te voegen.

Puur deliz recept pesto alla genoveseEn dan nu het recept!!

In Italië wordt aangeraden de pesto met de hand en gebruik van een marmere mortier en houten stamper te maken. Dit wordt voornamelijk gedaan om er voor te zorgen dat de basilicum niet gaat oxideren en te donker van kleur en te grasachtig van smaak wordt. In deze tijd is het natuurlijk veel makkelijker om een foodprocessor te gebruiken, dit doen wij ook. Zet dan wel een uur voor gebruik de kom en het mes in de koelkast. Doordat er dan bij het proces minder warmte vrijkomt, zal de basilicum minder oxideren.

Wat heb je nodig? (3 tot 4 personen)

  •   50 gram basilicum
  •   100 ml extra vergine olijfolie
  •   80 gram Parmezaanse kaas (vers geraspt)
  •   18 gram pijnboompitten
  •   1 teentje knoflook
  •   zout naar smaak toevoegen

Begin met het schoonmaken van de basilicum. Dit doe je met een vochtig doekje. Was dus niet de basilicum onder de kraan. Door het wassen kan het namelijk ook weer sneller gaan oxideren. Maal dan de basilicum en knoflook en een beetje zout samen, totdat je een creme-achtige substantie begint te krijgen. Voeg dan de pijnboompitten toe en maal ook dit, totdat het één geheel is. Begin dan beetje bij beetje de Parmezaanse kaas toe te voegen. Wij voegen ook een beetje Pecorino toe, dat geeft net iets extra’s. Als alle Parmigiano goed is opgenomen, voeg je heel langzaam beetje bij beetje de olijfolie toe en als nodig nog een beetje extra zout. Blijf dit alles malen/mengen totdat je een mooie olie en creme-achtig geheel hebt. Gebruik je een foodprocessor? Probeer dan zo kort mogelijk te malen, om te voorkomen dat de pesto te warm wordt.

Je Pesto is klaar! Voeg deze heerlijke verse pesto toe aan je pasta, als je deze afgegoten hebt en in een grote schaal zit. Meng de pesto in de pasta samen met een scheutje kookwater van de pasta. Hierdoor bindt de pesto mooi aan de pasta.

Buon Appetito!

Puur deliz recept pesto alla Genovese

Bewaaradvies; 

De verse pesto kun je makkelijk 2 a 3 dagen in de koelkast bewaren. Doe dit is een goed af te sluiten potje (weckpotje) met een laagje olijfolie erop. De pesto kun je ook invriezen. Doe dit dan wel in de porties die je gebruikt. Je kunt na het ontdooien namelijk niet de pesto opnieuw invriezen.

Extra tip!

Gebruik pijnboompitten van goede kwaliteit om het pijnboompittensyndroom te voorkomen. Pijnboompittensyndroom???? Yessss, dat bestaat en is vreselijk irritant! Je houdt dan iedere keer dat je eet een bittere smaak in de mond. Dit kan een aantal dagen tot weken aanhouden. Meer over het pijnboompittensyndroom en hoe je het kunt voorkomen lees je hier.

Groetjes,

Silvia

 

 

 

Puur deliz Cucina povera

Si stava meglio quando si stava peggio.

We zouden er beter aan toe zijn als het slechter met ons zou gaan! Dat is eigenlijk waar de Italiaanse Cucina Povera in onze tijd om gaat. Letterlijk vertaald de ‘armeluiskeuken’, maar voor velen de rijkdom en kunst van de simpele keuken.

Anders dan dat de naam doet vermoeden was/is de Cucina Povera niet voor de armen. In de Middeleeuwen waar deze stijl haar oorsprong vind, hadden de armen praktisch geen eten. Ook tijdens en na de Eerste en Tweede Wereldoorlog, was dit niet de keuken voor de armen. De middenstand die de schaarste in voedsel moest opvangen heeft de basis gelegd voor deze kookstijl.

De Cucina Povera was dus voornamelijk van de middenstand die in die tijd land bewerkten voor landeigenaren. Zij kookten op een creatieve manier om zo de schaartse aan vlees en andere dierlijke producten op te vangen. Als ze geluk hadden werd er één keer per week vlees gegeten en dan niet eens de mooie stukken, maar bijvoorbeeld de organen. Het vlees werd dan gebruikt voor bijvoorbeeld een ragu en werd zo lang mogelijk gestoofd om zoveel mogelijk smaak te krijgen. Doordat melk snel kon bederven werd hier kaas van gemaakt en van de wei weer Ricotta. Er werd veel gebruik gemaakt van granen, wild groeiende kruiden (rozemarijn, laurier en tijm) en planten zoals snijbieten, artisjokken, wilde groene asperges en cichorei. Ook werd er gebruik gemaakt van veel peulvruchten als bron van proteïne, zoals bonen, kikkererwten en linzen.

De naam Cucina Povera verwijst dus meer naar wat en hoe er gekookt werd. Met weinig ingrediënten, het maximale bereiken.

Gerechten uit de Cucina Povera zijn niet alleen seizoensgebonden maar ook streekgebonden. In heel Italië zie je dit in de traditionele streekgerechten terugkomen. Bekende gerechten die hun oorsprong kennen in de Cucina Povera zijn bijvoorbeeld pasta con fagioli (pasta met bonen) en minestrone (dikke groentesoep met oa bonen of linzen en pasta). Maar ook de  Cipollata (gestoofde uien) en pane fritto (gefrituurd brooddeeg) .

In de Italiaanse keuken is natuurlijk wel het één en ander veranderd, maar de eenvoud in de gerechten en het principe van ‘less is more’ blijft terug komen.Je gerechten zo bereiden dat alle ingrediënten tot hun recht komen en je een maximale smaakbeleving ervaart met weinig en vooral verse ingrediënten.

De Cucina Povera en/of het Mediteraanse dieet zijn door hun vrij gezonde karakter weer erg populair geworden de afgelopen jaren. Er is al menig kookboek verschenen met veel lekkere ouderwetse recepten in een modern jasje. Ook doordat veel gerechten vegetarisch en vaak ook vegan zijn, past dat natuurlijk steeds meer in onze vernieuwende maatschappij.  Tegenwoordig is het wel vrij prijzig om te koken met verse wilde groenten en kruiden. Daarnaast zijn ze ook niet altijd te vinden.

Ik ben zelf groot fan van de Linzensoep met pasta. Als klein meisje vond ik het vreselijk als mijn moeder dit maakte. Tegenwoordig eten wij dit eigenlijk wekelijks! Gelukkig vindt Raff (nu bijna 3 jaar) dit heerlijk. Hij vraagt zelf om Nonna’s pastasoep, zoals hij dit zelf noemt.

Puur deliz Cucina povera

In mijn volgende blog deel ik mijn moeders recept met jullie voor deze super gezonde vegan linzensoep !

Stay tuned!

Aardappel gnocchi puur deliz

Ik had gisteren ongelofelijk veel zin in aardappel gnocchi, maar die kant en klare uit de winkel vind ik zelf te rubberig en chemisch van smaak. Dus besloot ik ze weer een keer zelf te maken! Heerlijke zachte aardappel kussentjes in een tomaten-knoflook-basilicum saus afgemaakt in de oven met parmezaanse kaas en mozzarella; Gnocchi di patate alla Sorrentina. Het ultieme comfortfood.

Aardappel gnocchi puur deliz

Ik poste gisteren op Instagram MyStories foto’s van het proces en het resultaat en vroeg jullie om te stemmen op: ‘recept op blog’ of bestellen als maaltijd! Ongelofelijk maar waar, de uitslag was 50/50 en dus nu het blogje met recept, maar binnenkort ook bij Puur Deliz te bestellen!

Aardappel gnocchi puur deliz

Met maar een paar ingrediënten maak je dit gerecht. Het is dan ook geen ingewikkeld recept, maar het is wel heel belangrijk om een aantal tips goed op te volgen en de belangrijkste is dat je het deeg niet mag over kneden. Bewerk je het deeg te veel en te lang, dan worden je gnocchi te compact en rubberig in plaats van zachte kussentjes. Het kan zijn dat de eerste keer dat je deze gnocchi maakt ze niet helemaal perfect zijn. Geef de hoop niet op, oefening baart kunst en je moet even handigheid krijgen in het kneden van het deeg zodat je wel een mooi egaal deeg krijgt, zonder dat je het deeg te veel bewerkt hebt.

Wat heb je nodig?

Voor de Gnocchi di patate:
* 1 kg kruimige aardappels
* 275 gram patentbloem
* 1 (niet al te groot) geklutst ei
* zout (naar smaak)
* Semola (voor het bewerken van de gnocchi)

Voor de saus:
* 1 fles passatta classica 700 gram (let op dat je de classica hebt zonder toevoegingen van bijvoorbeeld kruiden)
* 3 teentjes knoflook
* Paar blaadjes verse basilicum
* 50 tot 100 gram parmezaanse kaas (naar smaak)
* 1 mozzarella

We beginnen met het koken van de kruimige aardappels in hun schil in een pan met voldoende koud water. Gebruik hiervoor oudere aardappels ipv nieuwe. Nieuwe oogst aardappels absorberen meer water en hierdoor heb je meer meel nodig waardoor je gnocchi minder lekker worden.

Terwijl je wacht op je aardappels, zet je je tomatensaus op. Laat drie teentjes knoflook in een pan met een beetje olijfolie warm worden en schenk dan de passatta erbij. Vul dan de fles (of kartonnen pakje) voor 40% met water, even schudden, en schenk dit ook in de pan. Door het toevoegen van het water kun je de saus langer laten koken, zodat de smaak zich goed kan ontwikkelen, zonder dat de saus te dik wordt. Voeg een beetje zout, peper en baking soda toe en laat ongeveer een uurtje pruttelen. En natuurlijk af en toe wel even roeren. Als je saus klaar is, zet je het vuur uit en voeg je de blaadjes basilicum toe. Laat de basilicum niet meekoken met de saus, hierdoor verliest het namelijk zijn smaak. Door het toe te voegen op het moment dat je het vuur uitdraait geeft de basilicum zijn smaak af, zonder mee gekookt te worden.

Check na 30 minuten nadat het water kookt of de aardappels gaar zijn. Kun je er met een vork doorheen, dan zijn ze gaar.

Schil de aardappels terwijl ze nog warm zijn (erg belangrijk dat je de aardappels verwerkt terwijl ze warm zijn, laat ze dus niet eerst afkoelen!!!) en pureer ze met een aardappelpers. Gebruik hiervoor geen foodprocessor of staafmixer, hierdoor worden ze lijmachtig en zijn je gnocchi verpest.

Aardappel gnocchi puur deliz

Op een houten plank vorm je nu een kuiltje in het meel en leg je je geperste aardappels erop. Zout de aardappels naar smaak en voeg een geklutst eitje toe.

Aardappel gnocchi puur deliz

Begin nu voorzichtig de ingrediënten te mengen en te kneden. Doe dit heel rustig en voorkom dat je het deeg overkneed. Zodra je een mooi egaal deeg heb stop je met kneden. Je deeg is klaar!

Aardappel gnocchi puur deliz

Voor het maken van Gnocchi gebruik ik semola, om te zorgen dat de gnocchi niet aan je werkplank of aan elkaar blijven plakken. Semola is een grof gemalen graan die niet door je deeg geabsorbeerd wordt. Dit is dus beter om ervoor te zorgen dat je gnocchi niet melig worden. Semola is hier in Nederland bijvoorbeeld te koop bij de AH en staat niet bij het meel, maar bij de pasta van De Cecco.

Gebruik nu steeds een klein beetje deeg om een rol van ongeveer 3 cm te draaien, doe dit ook weer zonder het te deeg te veel te bewerken. Met een deegsnijer snijd je je rol in stukjes.

Aardappel gnocchi puur deliz

Er zijn houten vormen te koop, om de gnocchi hun traditionele vorm en reliëf te geven, maar ik gebruik hier gewoon een vork voor. Leg je vork met de tanden naar beneden op je werkplank en rol de kleine kussentjes (zonder hard te drukken) over de vork.

Aardappel gnocchi puur deliz

Bestrooi een bakplaat (met bakpapier) met Semola en leg hier je gnocchi op.

Aardappel gnocchi puur deliz

Als je al je gnocchi gemaakt hebt, kun je een grote pan water aan de kook brengen. Op het moment dat het water kook, kun je het water zouten en de gnocchi erbij gooien. Deze aardappel gnocchi hebben maar weinig tijd nodig, dus blijf erbij staan. Zodra de gnocchi boven komen drijven, zijn ze klaar en kun je ze uit het water scheppen. Let op, dat je niet teveel gnocchi tegelijk kookt. Het is beter om het in een aantal keer te doen.

Als je gnocchi klaar zijn, is als het goed is je saus ook klaar. Meng de gnocchi met de saus in een grote ovenschaal (of kleine 1-persoons ovenschaaltjes) en maak het af met de parmezaanse kaas en mozzarella.

Verwarm je oven voor op 250 graden en zet de schaal voor ongeveer 10 minuten in de oven. En klaar zijn je Gnocchi di patate alla Sorrentina! Buon appetito!

Aardappel gnocchi puur deliz

Wil je toch een andere saus bij je gnocchi? Probeer dan eens een Quattro formaggi saus!

Ik ben erg nieuwsgierig naar jullie creaties! Laat je me weten hoe de gnocchi gelukt zijn?

Tot snel!

Pork belly puur deliz

Waar ieder mannen hart sneller van gaat kloppen!

In mijn vorige blog Brioche brood 3-ways heb ik jullie laten zien hoe je met één eenvoudig deeg, drie creatieve brunch/lunch gerechtjes op tafel kunt zetten waar vooral de kids happy van worden. We gaan nu iets op tafel zetten waar ieder mannen hart sneller van gaat kloppen 🙂 Pork belly!

Pork belly of gewoon in het Nederlands varkensbuik (klinkt toch minder lekker! Haha) zijn eigenlijk gewoon de speklapjes die we allemaal kennen, maar dan als geheel. Door het in zijn geheel klaar te maken, krijg je heerlijk mals en sappig vlees met een super krokante huid. In de supermarkt is dit moeilijk of niet te vinden, dus je moet wel even langs de slager om dit heerlijke stuk vlees te bestellen.

Na het bereiden kun je de pork belly als hoofdgerecht serveren met een frisse salade, gegrilde asperges en rozemarijn aardappeltjes uit de oven. Maar je kunt het ook in plakjes op een broodje doen met bijvoorbeeld zure groenten. Zo heb je bij de lunch ook weer iets bijzonders op tafel!

Maar hoe bereid je nou een Pork belly? Ik zelf vind het altijd prettig als de echte smaak van goed vlees het meest aanwezig is. Daarom vind ik het jammer als teveel kruiden of sterke marinades gaan overheersen. Ik gebruik daarom kruiden die wel smaak toevoegen, maar niet in de weg gaan zitten. Voor deze Pork belly Italian style, gebruik ik olijfolie, rozemarijn, tijm, knoflook en zeezout (of Maldon zout). Maar voordat we het vlees gaan kruiden leg ik de Pork belly een uurtje in een badje van melk of karnemelk.

474089D5-2388-4B69-989B-305203171B49

Door het zuur in de melk blijft het vlees mals tijdens de bereiding. Belangrijk is dat alleen het vlees in de melk ligt en de huid droog is.

Na een uurtje droog je de Pork belly af en ga je de huid in snijden (met een heel scherp mes) zonder hierbij het vlees in te snijden. Na het insnijden dep je de huid nog een keer droog en smeer je deze in met zeezout.

Pork belly puur deliz

Dan is het tijd om je braadslede klaar te maken. Dit doe je met olijfolie, rozemarijn, tijm en knoflook. De knoflook laat ik in de schil en plet ik met een mes. Dit doe ik zodat de aroma’s goed vrijkomen, zonder dat de knoflook zelf aanbrand en een bittere smaak afgeeft.

Pork belly puur deliz

Leg hierna de Pork belly op je kruiden. Nu kan dit prachtige stuk vlees de oven in. Het geheim van een malse en sappige Pork belly met krokante huid USB slowcooking. Ik reken ongeveer 2,5 uur voor het stuk waar ik mee werk op de foto ( 1,6 kg) , waarbij ik de eerste 45 min de oven op 220 graden zet. Na deze 45 min, verlaag ik de temperatuur naar 160 graden en zet de timer op 60 min. Hierna verlaag ik weer de temperatuur, dit keer naar 100 graden en laat de Pork belly heel rustig nog 40 minuten door garen. De laatste stap is om de huid nog extra krokant te krijgen. Dit doe ik door de gril aan te zetten. Pas hierbij wel op dat je huid niet aanbrand, want met de gril erop gaat dit vrij snel. Ik blijf dus echt voor de oven zitten. Op het moment dat het lijkt dat de huid begint te poppen, wacht ik nog heel even en haal dan de Porc belly uit de oven.

Pork belly puur deliz 2DDB045E-7BB1-4658-A72E-385445A7EA12

En zo heb je in een paar eenvoudige stappen een heerlijk stuk vlees op tafel!

Enjoy!!! 🙂

Waar ik deze recepten voor gebruik kun je lezen op mijn eerdere blog; My big fat Italian Easter brunch, lunch and dinner.

Groetjes,

Silvia

Zoete bruschetta puur deliz

Als de kids happy zijn dan zijn wij dat ook 😉

We gaan starten met een recept voor brioche brood en 3 creatieve manieren om iets moois op tafel te zetten, waar de kids sowieso blij van worden.

De reden dat ik met jullie deze recepten deel, heb je waarschijnlijk al gelezen in mijn vorige blog: My big fat Italian Easter brunch, lunch en dinner. Ik mag/moet dus voor heel veel familie (volwassenen en kids) heel veel mooie en lekkere dingen op tafel zetten op eerste Paasdag.

In de ochtend heb ik niet heel veel tijd en dit recept is perfect om al de dag ervoor voor te bereiden. Met het recept voor het brioche brood, maak je één deeg, wat je dan voor 3 verschillende gerechtjes kunt gebruiken. Makkelijk, leuk en lekker!!

Wat heb je nodig?
Voor het brioche deeg:
* 500 gr. bloem
* 60 gr. boter (kamertemperatuur)
* 60 gr. suiker
* 200 ml. volle melk
* 2 eitjes
* 3 gr. zout
* 7 gr. instant gist
Je begint met het mengen van de bloem, suiker en gist in een grote kom. Voeg dan de melk en één voor één de eitjes toe totdat alles is opgenomen en je een mooi geheel hebt. Als laatste voeg je de boter (in kleine stukjes) en de zout toe. Blijf kneden tot je een mooie deegbal hebt, die niet meer aan de kom blijft kleven. Easy peasy en je brioche deeg is klaar! Deel de deegbal in drie gelijke stukken en laat je deeg 2 uur rijzen.

Zoete bruschetta met Nutella en aarbeien:

Voor de zoete bruschetta leg je het deeg in een met bakpapier beklede cakevorm. Zorg dat het deeg ongeveer 2 tot 3 cm dik is en laat dan minimaal 1 uur rijzen.

Brioche brood puur deliz

 

 

 

Bak het brioche brood in een op 180 graden voorverwarmde oven in 25 minuten af.
Eenmaal afgekoeld snijd je het brioche brood in dikke plakken. Je kunt er voor kiezen om de plakken ligt te roosteren zodat het lekker knapperig wordt. Smeer er daarna een dikke laag Nutella op en beleg rijkelijk met stukjes aardbei. Voor de finishing touch nog een beetje poedersuiker en je zoete bruschetta is klaar.

Zoete bruschetta puur deliz

 

 

 

Brioche paashaasjes:

Voor het paashaasje rol je een stuk deeg op voor het lichaam. Voor het hoofdje druk je een stukje deeg een beetje plat en snij je dit aan één kant in. Zie de foto voor een duidelijk beeld. Tot slot gebruik je een rozijntje voor het oogje en een klein bolletje deeg voor het staartje.

Brioche paashaasje puur deliz

 

Leg al je paashaasjes op een bakplaat met bakpapier en laat ze ongeveer een uur rijzen. Bak ze dan voor 10 tot 15 minuten af in een op 170 graden voorverwarmde oven.

Brioche paashaas puur deliz

 

Italiaans paasbrood:

Voor het Italiaanse paasbrood vlecht je twee strengen deeg in elkaar en vorm je een rond broodje, of met drie strengen een dikke vlecht. Leg de gekleurde eitjes erin en laat minimaal één uur rijzen.

Italiaans paasbrood

 

Italiaans paasbrood Bak het paasbrood in een op 170 graden voorverwarmde oven in 20 minuten af.
Versier na het bakken met gekleurde musket en je hebt heerlijke en vrolijke paasbroodjes op tafel.

Italiaans paasbrood

Vorig jaar heeft mijn Brioche 3-ways als 2-ways in de Vettt Lentespeciaal gestaan. Hier kun je voor de paasdagen nog andere tips nalezen!

In mijn volgende blog deel ik met jullie mijn verse pasta recept en bijbehorend recept om ravioli met ricotta te maken!

Tot snel!!

 

 

 

 

 

Tagliatelle Ossobuco
Heerlijk mals smaakvol vlees wat van het bot valt en de geur die nog de rest van de avond in huis blijft hangen! Dat is Ossobuco van kalfsschenkel. Ik maak het met tagliatelle, maar ook heerlijk met een smeuïge aardappelpuree of romige risotto.

Afgelopen zomer in Toscane hebben we naast de prachtige wijnen ook ontzettend genoten van al het lekkere eten. Want één ding is zeker, geen gebrek aan lekker eten in dit prachtige stukje Italië! Tijdens een dagtripje in Florence hebben we in een klein restaurantje tijdens de lunch genoten van dit super smaakvolle gerecht en omdat het eigenlijk vrij makkelijk te maken is, deel ik met jullie mijn recept!

Wat heb je nodig voor 4 personen:
*   1 tot 1,5 kg kalfsschenkel
*   1 grote winterpeen
*   1 rode ui
*   5 stengels bleekselderij
*   3 gepelde tomaten (pelati)
*   een beetje meel
*   60 gram boter
*   flinke scheut olijfolie
*   Glas Vernaccia-wijn (mag ook droge witte wijn of droge sherry zijn)
*   500 ml runderbouillon
*   4 takjes verse tijm
*   2 laurierblaadjes
*   1 eetlepel maizena
*   zout en peper
*   500 gram tagliatelle

1)
Snijd eerst de ui, wortel en bleekselderij in stukjes

Puur deliz ossobuco

2)
Dep de kalfsschenkels droog en bestuif met meel en een beetje zout en peper. Je kunt eventueel het dunne velletje om de kalfsschenkel licht insnijden, dit voorkomt dat de schenkel teveel opkrult.

Puur Deliz OssobucoPuur Deliz Ossobuco

3)
Verwarm de boter met een grote scheut olijfolie in een grote stoof- of braadpan en bak de schenkels aan beide kanten mooi bruin. Is je pan niet groot genoeg om alle schenkels in één keer te bakken, bak ze dan in twee porties, anders stoof je het vlees.

Puur Deliz Ossobuco

4)
Zijn de kalfsschenkels aan beide kanten mooi bruin, haal ze dan uit de pan. Voeg nog een beetje olijfolie toe in de pan en bak nu de gesneden ui, totdat deze mooi glazig is.

Puur Deliz Ossobuco

5)
Voeg nu de winterpeen en bleekselderij toe aan de ui. Zodra je dit een paar minuten op hoog vuur (let wel op dat het niet aanbrand, dus flink blijven roeren) hebt opgebakken, voeg je de 3 pelati toe.

Puur Deliz Ossobuco

6)
Verwarm nu in een apart pannetje 500ml bouillon.

7)
Leg de schenkels, tijm en laurier op de groente, verhoog het vuur en voeg het glas wijn toe. Laat een paar minuten op hoog vuur de alcohol verdampen en voeg dan de warme runderbouillon toe.

Puur Deliz Ossobuco

8)
Breng het geheel nu zachtjes aan de kook en laat minimaal 2 uur stoven. Hierdoor zal het vlees zo mals zijn dat het van het bot valt en heb je het echt de gelegenheid gegeven om alle smaken samen tot een mooi geheel te laten worden.

Puur Deliz Ossobuco

9)
Haal na 2 uur de helft van het vlees uit de pan en trek het met 2 vorken uit elkaar (zoals je met Pulled Pork ook doet). Het vlees is heerlijk mals, dus je zal het zonder moeite uit elkaar kunnen trekken.

Puur Deliz Ossobuco

10)
Zeef nu in een andere pan het het vochtmengsel, zodat je een mooie heldere saus krijgt.

Puur Deliz Ossobuco

11)
Om de saus goed te laten binden voeg ik een beetje maizena toe en roer dit met een garde goed door. Zodra de maizena goed is opgenomen, voeg je uit uit elkaar getrokken vlees toe.

Puur Deliz Ossobuco

12)
Laat je saus nu rustig door pruttelen terwijl je de tagliatelle klaar maakt. Hoe je de perfecte pasta kookt lees je hier . Zorg er voor dat de tagliatelle echt “al dente” zijn zodat je ze goed op smaak kunt laten komen in de saus.

13)
Presenteer de tagliatelle in grote schaal en leg nu je andere helft van het vlees er boven op.

Puur Deliz Ossobuco

14)
Ik serveer de groente (winterpeen, bleekselderij en ui) er in een schaaltje apart bij, zodat iedereen naar eigen smaak dit kan toevoegen.

 

BUON APPETITO